….en toch vind ik daar wat van…..
Ik plaatste dit verhaal op facebook en vind dat het hier ook hoort.
Deze ochtend wat na liggen praten met iemand die al enkele jaren bij me komt. We hebben het ook over planning en tussen neus en lippen door meld ik dat ik nog nooit iemand vergeten ben.
Het enige wat me een jaar of twee geleden overkomen was:
Een client appt dat hij wat eerder is en of dat hij dan even in de auto dient te wachten? Die was ik helemaal vergeten en toen heb ik hem alvast binen gelaten met de mededeling dat ik de verwarming net aan wilde zetten. pffft. Destijds geluk bij ongeluk.
Nu dachten de Goden dat ik mijn grote mond eens mag houden. Uitspreken van hoe goed ik mijn papieren en digitale agenda bij houd is voer voor hen om mij een lesje nederigheid te leren. Gelijk afgestraft.
Ik keek op mijn telefoon en belde direct via whatsapp terug. Extra foutje. Snel opgehangen en via normale verbinding gebeld. De man hoorde aan de vele verontschuldigingen dat ik het erg vond en reageerde heel begripvol.
Heeft ie bijna vier uur in de auto gezeten en nog geen massage.
Ik heb hem direct een gratis sessie aangeboden, meer kan ik niet doen, en als hij een volgende afspraak maakt laat ik hem ook langer blijven.
Met het schaamrood op de kaken heb ik een dubbele reden het goed te maken.
