Een jaar of tien geleden hoorde ik voor het eerst over Ayahuaska Zou ik het eens doen? Er was genoeg op te ruimen destijds, meer dan voldoende innerlijke gevechten waar ik tegenaan liep maar ik durfde een ceremonie nooit aan te gaan. Hoofdreden: van dat spul ga je overgeven en sinds mijn 40e doet mijn blaas in zulke gevallen vrolijk mee. Ik zal verdikkeme toch niet bij vreemde mensen een matras vol wateren, die schaamte is te groot. Daarbij ben ik niet zo van de drugs.
Een paar weken geleden komt er een vriend lunchen. Hij was super enthousiast over een ceremonie die hij bij Mochilero in Amsterdam gedaan had onder begeleiding van Roderick en Annick. Zij werken in groepen van 4 personen. Een andere vriendin was er ook geweest en ook zij wist er alleen maar goeds over te vertellen. Hun ervaringen gaf mij het zetje de stap te zetten.
Afgelopen zaterdag was het zover. Ik was goed voorbereid en na de kennismaking en uitleg mocht ik op een matras plaats nemen. Een intentie om de ceremonie in te gaan had ik niet. Ik heb nog nooit zo lekker in mijn vel gezeten als op dit moment in mijn leven…. alles lijkt te kloppen. Nieuwsgierig ga ik daarom deze reis ervaren. Mijn angst het toilet niet op tijd te halen was er nog wel. De dikke handdoek tussen mijn benen zorgde ervoor dat ik die angst en eventuele nattigheid los kon laten.
Ik nam een snuif Mapacho door de neus (wilde tabak, smaakt best lekker) en voelde binnen een paar seconden mijn lichaam tintelen. In meditatie gaf ik mezelf over aan het universum, de wijsheid van de natuur en de geesten van mijn voorouders. Het glaasje ayahuaska brouwsel gooide ik op advies in een teug achterover en liggend op mijn matrasje wachtte ik op wat zou volgen.
Ik zag lichtflitsen die sterker werden bij de uitademing, grappig. Ik opende mijn ogen, daar was alles hetzelfde. Conclusie: het gebeurt in mij, mooi. Ik voelde me vrij snel horney worden, zou dat er ook bij horen? Ik genoot maar van het gevoel dat uren aanhield zonder er iets mee te doen.
Ik ben mijn geesten tegen gekomen, kon met ze spreken. Afzichtelijke monsters die ik glimlachend ontvangen kon, en ze lachten terug. Uiterlijk zegt niets. Eng zit in de eigen mind, een oordeel, accepteer het en angst vervliegt. Ik liet me opslokken door monsterlijke reuzeslangen en genoot ervan. Ben met hen op reis geweest naar andere sterrenstelsels. Ik was alles en alles zat in mij. Ik BEN Liefde, de rest is onbelangrijk. Liefde is het hoogst wat te bereiken valt, ik voelde me verlicht.
Ik wilde mijn ervaringen opschrijven, iets drinken, dansen op die mooie muziek, iemand even mijn schouders laten masseren…. Maar was te passief om ook maar iets te doen of vragen.
“Ga maar naar het toilet.” Hoorde ik in mij.
“Maar ik hoef niet.” Zei ik hardop terug.
“Ga nu maar, de ayahuaska heeft haar werk gedaan.” Antwoorde de geest. Wiebelig ging ik op de pot zitten en moest direct braken, en lachen tegelijk. Vertrouw maar op geesten, het is het innerlijk weten.
Ik zag andere deelnemers in gevecht, dezelfde geesten angstig wegduwen die zo lief voor mij waren. Konden zij ook maar zien wat ik zag. “Laat ze toe, laat je weerstand los. Het is die weerstand die je zo ziek maakt. Je doet het zelf.” Dat zou ik tegen hen willen schreeuwen.
Ik heb mijn werk volbracht. Mijn leefwijze past bij me. Dingetje: Ik ben zo groot omdat al die Liefde er anders niet in past.
